Artykuł zaktualizowany 25 kwietnia 2020
Okres między 17 a 26 tygodniem życia dziecka, kiedy to pierwszy raz otrzymuje ono posiłki inne niż mleko mamy czy mleko modyfikowane, jest wyjątkowy dla całej rodziny. To dobry moment na weryfikację nawyków żywieniowych wszystkich jej członków, np. w kwestii mięsa, które na co dzień trafia na domowy stół. Jednym z pierwszych produktów, który rodzice wybierają dla małego dziecka jest indyk. Oto kilka faktów, potwierdzających ten rozsądny wybór na początek przygody z nowymi smakami.
Dobre wybory na start
Rozszerzanie diety, które jest wyzwaniem dla całej rodziny, zazwyczaj zaczyna się od poszukiwania produktów bogatych w ważne witaminy i składniki mineralne, istotne na wczesnym etapie rozwoju dziecka. Do gotowanych warzyw, kasz czy zup idealnie pasuje indycze mięso. Mięso z indyka ma wysoką zawartość białka. Białko przyczynia się do wzrostu masy mięśniowej. Ponadto indyk jest źródłem witamin B2, B3, B6, B12, D, potasu, fosforu oraz cynku.
Witaminy D i B12 pomagają w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego, potas – w prawidłowym funkcjonowaniu mięśni, cynk – w utrzymaniu prawidłowych funkcji poznawczych,
a fosfor – w utrzymaniu zdrowych kości i zębów[1].
Produkty dla alergików
Mięso jest istotnym składnikiem zróżnicowanej diety dziecka. Z tego względu warto, aby pojawiło się ono na talerzu niemowlęcia już niemal na samym początku przygody z rozszerzaniem diety. Jak każdy nowy produkt budzi ono pewne obawy rodziców. Uniwersalna zasada to – zachować czujność i sprawdzić reakcję organizmu dziecka na każdy z podawanych produktów.
W przypadku stwierdzonej alergii pokarmowej podstawą leczenia jest eliminacja danego składnika diety. Dla organizmu maluszka oznacza to szansę na „wyciszenie” układu immunologicznego i uniknięcie tzw. „marszu alergicznego”[2]. W przypadku konieczności wyłączenia z pożywienia mięsa wołowego, cielęcego czy kurczaka, należy zapewnić dziecku inne źródło cennych składników pokarmowych, m.in. białka i żelaza[3] – mówi dr inż. Joanna Neuhoff-Murawska, dietetyk.
Zanim trafi na talerze
Bezpieczeństwo produktów nabiera szczególnego znaczenia, kiedy mówimy o komponowaniu posiłków dla dziecka. W tym przypadku bezwzględnie ważne jest przestrzeganie terminów ich przydatności do spożycia oraz odpowiednie przechowywanie, zgodnie z zaleceniami producentów. Ci z kolei muszą stosować się do rygorystycznych przepisów krajowych oraz przepisów Unii Europejskiej dotyczących bezpieczeństwa procesu produkcji żywności. Wyroby podlegają kontroli jakości wewnątrz zakładu, jak i kontroli inspekcji weterynaryjnej. Dodatkowo, wybrani wytwórcy, chcący wziąć pełną odpowiedzialność za swoje wyroby, decydują się na pełną integrację produkcji, wynikającą ze stosowania zasady „od pola do stołu”, która zakłada kontrolę wszystkich etapów produkcji – od paszy aż do półki sklepowej.
W żywieniu indyków stosowane są surowce paszowe o wysokiej wartości pokarmowej i jakości higienicznej. Wytwórnie pasz kontrolują także stan mikrobiologiczny gotowych mieszanek pełnoporcjowych, trafiających do ferm indyczych. Warunki utrzymania indyków, tj. mikroklimat
w pomieszczeniach (w tym stały dopływ świeżego powietrza), zagęszczenie i możliwość swobodnego przemieszczania się ptaków, stały dostęp do paszy i wody pitnej, są zgodne z wysokimi standardami dobrostanu określonymi przez UE[4] – komentuje prof. dr hab. Jan Jankowski z katedry Drobiarstwa Wydziału Bioinżynierii Zwierząt Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.
Przygoda ze smakiem nie tylko dla najmłodszych
Moment, w którym dziecko zaczyna poznawać nowe smaki, może być przygodą dla całej rodziny. To czas, w którym rodzice z jednej strony zaczynają kształtować dobre nawyki żywieniowe najmłodszych, z drugiej – mogą zweryfikować dotychczasowy jadłospis i wprowadzić do domowego menu więcej wartościowych produktów. Jednym z nich może być mięso z indyka.
[1] M. Michalczuk, A. Siennicka: „Właściwości dietetyczne mięsa różnych gatunków drobiu utrzymywanych w alternatywnych systemach chowu”. SGGW Warszawa; Przegląd hodowlany nr 11/2010.
[2] G. Swincow, G. Czerwionka-Szaflarska: „Symptomatologia chorób alergicznych u dzieci – marsz alergiczny”, Pediatr Pol 2010; 85 (2):
141-147.
[3] Szajewska H. i wsp. „Zasady żywienia zdrowych niemowląt. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci”. Standardy medyczne/Pediatria 2014; 11:321-338.
[4] J. Jankowski, „Hodowla i użytkowanie drobiu”, PWRiL Warszawa, 2012.