Jeżeli szukasz krzewu na żywopłot lub takiego, który efektownie zaprezentuje się również samodzielnie, wybierz laurowiśnię wschodnią. Ma piękne białe kwiaty i niewielkie wymagania stanowiskowe. Nie nadaje się jednak wszędzie, ponieważ jest rośliną trującą. Jak dbać o laurowiśnię wschodnią?
Laurowiśnia wschodnia to zimozielony krzew charakteryzujący się urokliwymi białymi kwiatami. Swą nazwę zawdzięcza grubym, skórzastym i ciemnozielonym liściom. Ich długość wynosi od 10 do 14 cm, a wyglądem przypominają laur. To właśnie liście są główną ozdobą tego krzewu. Szczególnie pięknie roślina prezentuje się jesienią.
Jest łatwa w uprawie, dlatego polecana jest nawet amatorom ogrodnictwa. Rośnie zwykle na wysokość od 80 cm do nawet 3 m. Wśród laurowiśni wyróżnić można kilka odmian:
- ‘Otto Luyken’ – o rozłożystym i gęstym pokroju; ma wysoko wzniesione końcówki pędów sięgających nawet 1,5 m wysokości; odznacza się dekoracyjnymi kwiatostanami
- ‘Herbergii’ – o smukłym, zwartym i stożkowym pokroju; dorasta do 2-3 m wysokości
- ‘Zabeliana’ – odmiana niska, ale rozłożysta, która osiąga od 80 cm do 120 cm wysokości
- ‘Barmstedt’ – odmiana niska, jednocześnie smukła.
Laurowiśnia kwitnie od maja do czerwca, a czarne owoce prezentują się na tym krzewie od czerwca.
Przeznaczenie poszczególnych odmian
W zależności od odmiany, laurowiśnia przeznaczona jest do różnych celów i dedykowana innym miejscom:
- odmiany niskie – są idealne do uprawy w donicy lub kamiennym naczyniu, efektownie zdobią taras lub wejście do domu; dobrze komponują się z krzewinkami wrzosowiskowymi, roślinami cebulowymi i bylinami
- odmiany szerokie – rozłożysta odmiana laurowiśni sprawdza się jako podszyt dla wysokich drzew, a także jako uzupełnienie luki na rabacie kwiatowej i w mieszanych grupach krzewów; może służyć również jako roślina okrywowa
- odmiany wysokie – te, które mają wzniesiony pokrój, mogą rosnąć pojedynczo i efektownie się prezentować, ale równie dobrze sprawdzą się idealnie jako rośliny na gęsty żywopłot.
Sadzenie i kwitnienie laurowiśni
Najlepiej sadzić laurowiśnię wschodnią w odstępach 2-3 metrowych, by zapewnić jej odpowiednie warunki do rozwoju. Laurowiśnia lubi przepuszczalne i zasobne w składniki pokarmowe gleby. Najlepsze jest podłoże żyzne, wilgotne, o dużej zawartości wapnia. Toleruje stanowisko słoneczne, ale woli miejsce zacienione. Ważniejsze, niż sama ekspozycja na słońce, jest dla tej rośliny miejsce zaciszne, osłonięte od wiatru. Niemniej jednak szczególnie zimą laurowiśnia nie lubi pełnego nasłonecznienia.
Roślina, dzięki temu, że dobrze znosi cięcie, nadaje się na żywopłot. Ważne jednak, by do przycinania i formowania krzewu nie używać nożyc do żywopłotu, a sekatora. Zimą, jeśli laurowiśnia rośnie na stanowisku słonecznym, należy ją okryć płótnem, by nie doprowadzić do jej wyschnięcia. Przy temperaturach poniżej 0°C, dobrze jest też roślinę podlewać.
Co sadzić obok laurowiśni wschodniej?
Laurowiśnia, jako zimozielony krzew liściasty, toleruje obecność innych roślin w okolicy, ale też pewnych nie znosi. Najlepiej więc, jeśli w towarzystwie laurowiśni znajdą się takie rośliny jak:
- z gatunków wysokich – ognik szkarłatny, ostrokrzew kolczasty, mahonia pospolita
- jako okrywowy podszczyt – rumianka japońska, skimia japońska, irga, trzmielina pnąca
- kolorowe kwiaty – dzwonek szerokolistny, funkia, naparstnica purpurowa i bodziszek korzeniasty.
To gwarantuje piękne kwitnienie, symbiozę i efektowną kompozycję roślinną.
Jak dbać o laurowiśnię wschodnią?
Ten ozdobny krzew wymaga różnych zabiegów pielęgnacyjnych, w zależności od pory roku. Wiosną najważniejsze jest sadzenie i przycinanie. To idealny moment na zakup nowych sadzonek – najlepiej młodych, robrze rozgałęzionych. W marcu usuwa się też przemarznięte pędy rośliny.
Latem należy zadbać o odpowiednie podlewanie i ściółkowanie. Podlewanie jest konieczne szczególnie w okresach bezdeszczowych. Natomiast, aby uchronić roślinę przed nadmierną utratą wilgoci, należy ściółkować lżejsze gleby.
Jesień to kolejny moment, kiedy możemy laurowiśnię posadzić. Wówczas również należy wyściółkować podłoże wokół krzewu.
Zimą wystarczy dbać o to, by nie dopuścić do przesuszenia gleby. Rośliny na stanowisku słonecznym należy więc okrywać, a jednocześnie podlewać rozmarzniętą ziemię.
Jaki szkodnik atakuje laurowiśnię?
Może się zdarzyć tak, że laurowiśnia zostanie zaatakowana przez choroby i szkodniki. Symptomy takiej obecności poznasz po śladach żerowania na brzegach liści laurowiśni. To oznacza, że Twoją laurowiśnię zaatakował opuchlak truskawkowiec. Największą aktywność ten szkodnik wykazuje nocą, a w ciągu dnia chowa się w glebie. Jeśli więc chcesz zebrać opuchlaki z roślin, najlepiej zrobić to o zmierzchu lub chwilę po nim.
Czy laurowiśnia jest trująca?
Trzeba mieć świadomość, że laurowiśnia wschodnia jest rośliną trującą. Powoduje skurcze żołądka, nudności i wymioty. W ekstremalnym przypadkach może prowadzić nawet do śmierci. Należy więc unikać bezpośredniego kontaktu z tym krzewem, szczególnie chronić przed nią dzieci. Ogrodnikom natomiast poleca się noszenie rękawic ochronnych w czasie pielęgnacji laurowiśni wschodniej.
